Η κουβέντα για τη ποιότητα του ρόστερ της ΑΕΚ καλά κρατεί. Πέρα από κάθε άποψη, το δεδομένο της φετινής σεζόν είναι η αδυναμία που εμφανίζει η Ενωση στον άξονα. Το «gazzetta.gr» αναλύει το πρόβλημα και κάνει συγκρίσεις με το «κιτρινόμαυρο» παρελθόν.
Το οξύμωρο είναι πως μόλις ενάμιση χρόνο πίσω, η ΑΕΚ εμφάνιζε τεράστια δυναμική και ποιότητα συγκεντρωμένη στον άξονα. Η πεντάδα Σορεντίνο-Δέλλας-Ζήκος-Ριβάλντο-Λυμπερόπουλος ήταν πολυτέλεια όχι μόνο για ελληνική ομάδα, αλλά και για τις περισσότερες ευρωπαϊκές. Ακόμα κι όταν ο Ιταλός αποφάσισε πως θέλει να επιστρέψει στην πατρίδα του, η ΑΕΚ βρήκε αξιόπιστη επιλογές στους Μάχο και Μορέτο. Η ΑΕΚ κέρδισε τους περισσότερους βαθμούς στο πρωτάθλημα, αλλά έχασε τον τίτλο στα χαρτιά.
Η δύναμη στον άξονα αποτέλεσε βάση για κάθε μεγάλη επιτυχία της ΑΕΚ (όπως και κάθε άλλης ομάδας). Στην ΑΕΚ των τριών σερί τίτλων για παράδειγμα, υπήρχε πάντα ένας τερματοφύλακας-εγγύηση: πρώτα ο Μήνου και μετά ο Ατματσίδης. Μπροστά τους υπήρχε ο Στέλιος Μανωλάς και στο πόστο του αμυντικού χαφ ο Ρέφικ Σαμπανάτζοβιτς. Σέντερ φορ ήταν ο άνθρωπος-γκολ Βασίλης Δημητριάδης, αν και το σχήμα αυτό διαφοροποιήθηκε τη σεζόν 1993-94, όταν πια ο Δημητριάδης δεν ήταν βασικός. Υπήρχε πλέον ο Τσάρτας, αλλά η ΑΕΚ βασίστηκε περισσότερο στα γκολ του Αλεξανδρή.
Ανάλογη πληρότητα στον κεντρικό άξονα υπήρχε και στην κατάκτηση του πρώτου επαγγελματικού τίτλου, το 1989: ένας τερματοφύλακας σε απίστευτη φόρμα (Οικονομόπουλος) ένας κεντρικός αμυντικός παγκόσμιας κλάσης (Μανωλάς) ένας αξιόπιστος αμυντικός χαφ (Παύλος Παπαϊωάννου) και ένα «δεκάρι» που αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ (Οκόνσκι), αφού και τότε έλειπε ο μεγάλος σέντερ φορ.
www.gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου